juni 2004 - SHBN

Ga naar de inhoud


Nieuwsbrief nummer 1, jaargang 2, Enkhuizen juni 2004

Water kun je niet dikker maken door het steeds te koken,
net zo min als het werk kan worden gedaan door meer te praten.
 

(Nepalees gezegde).   

Momenteel wordt er echter helemaal niet gepraat in Nepal en dat is nog veel erger. De partijen, dat zijn de koning, het parlement en de Maoïsten, spreken niet met elkaar, waardoor de huidige instabiliteit in Nepal is ontstaan. En wie is het slachtoffer? Het Nepalese volk en zij beginnen zich nu te weren. Ook de kinderen van het project zijn slachtoffer. Door de vele, gedwongen stakingen is er vaak geen vervoer mogelijk zodat zij niet naar school kunnen komen. Ook de leerkrachten moeten het hierdoor laten afweten. En wat denkt u van onze bouwplannen? Alles vertraagt door deze vervelende situatie. Op 6 mei is, eindelijk, de overeenkomst getekend met de ‘consultant’, dat is de aannemer en met ca. drie weken is het definitieve ontwerp klaar, kompleet met het totale kostenplaatje. Dat is het goede nieuws! Maar er is meer goed nieuws.  

Zoals u weet heeft het project ook een ‘Out-Reach Programme’ voor diverse districten in Nepal. Dit programma voorziet o.m. in therapeutische hulp en voorlichting. Een soort ‘Community Based’ hulpprogramma.Liselot, een stagiaire uit Nederland, heeft onlangs een bezoek gebracht aan een nieuw district en wij ontvingen het volgende bericht van haar dat wij u niet willen onthouden.

Lieve Allemaal,

Een dikke kus vanuit Kathmandu. Ik ben weer terug in die grote, vieze stad. Ik ben een week in het Everest gebied geweest, in Solu Khumbu. Daar hebben we in een nieuw district een nieuwe medewerker ingewerkt en zijn we op zoek gegaan naar spastische kindjes. Wij, Sabine, m’n begeleidster en ik hebben samen met Buddha, de nieuwe homevisitor, veel gelopen naar de meest wonderlijke, afgelegen huisjes, waar dan ergens in het donker, helemaal vies, in een doos, een onwaarschijnlijk spastisch, lachend lijfje hing……. Veel families negeren hun kinderen als blijkt dat het niet gezond is. Ze voelen het als een straf. Heftig om te zien! De kinderen waren wel altijd zo vrolijk en opgewonden door de aandacht die ze ineens kregen van een paar vreemde mensen die zomaar aan kwamen lopen en zo gretig om te staan, te zitten, te bewegen….. Onderweg zijn we steeds langs scholen, dorpshoofden en lodges gegaan om te vragen of iemand nog kinderen kenden die moeilijk konden bewegen. We hebben de ‘gevallen’ steeds ’s-avonds besproken en doelen en behandelplannen gemaakt in de lodges onderweg. Tot zover, een deel van haar verslag.
En dan te bedenken dat er door het project ca. 3000 kinderen zijn behandeld en dat er nog ca. 50.000 ‘gevallen’ ergens verscholen zitten, die nog gezocht moeten worden, dan weet u dat er nog een lange weg te gaan is. Ook voor dit ‘Out-Reach’ programma vragen wij uw steun en support.


Co Reijnders, voorzitter
Ellen van Baaren, secretaris
Corrie van der Stam, penningmeester
Anette de Ruiter,
Martijn Masselink,
Sven de Waijer.


Telefoon : 0228-314584
E-mailadres : c.reijnders@hetnet.nl
K.v.K. : 37093481 ( 22 december 2000)
IBAN: NL11 ABNA 0825 4929 63

IBAN: NL03 INGB 0005 1980 99
Website : www.shbn.nl


Copyright Michel Deen 2020
Terug naar de inhoud